იყო და არა იყო რა.. ცხოვრებაში ისევე როგორც ზღაპრებში ყველაფერი ამ სიტყვებით იწყება მაგრამ დასასრული არ არის ზღაპრული – ყოველთვის არ არის ქატო იქ და ფქვილი აქ, ყოველთვის ვერ სძლევს სიკეთე და სიყვარული შუღლს და ბოროტებას, თუმცა ადამიანი რისთვის არის ადამიანი ნებისმიერი დაცემის შემდეგ უფრო ძლიერად რომ არ წამოიჭრას ფეხზე და უფრო მაღლა არ აფრინდეს. არა, საოცარია საიდან პოულობს ამდენ ძალას , როგორ შეუძლია დამტვრეული მუხლებით უფრო სწრაფად ირბინოს ისე რომ არ ეშინოდეს დაცემის…. იმდენი რამის თქმა მინდა არ ვიცი საიდან დავიწყო მხოლოდ ის ვიცი რომ გულს იმაზე მეტის დატევა და შენახვა შეუძია ვიდრე გვგონია და წარმოგვიდგენია… სიყვარულს ნამდვილად არ აქვს საზღვარი , არ შეიძლება ის ჩარჩოებში ჩასვა რაც თავისუფლებისთვის შეიქმნა.. არსებობს მომენტი როცა დანახვა , შეხება და საერთოდ ყველაფერი რაც თითქოს მარტივია სიცოცხლეს გილამაზებს, მოტივს გაძლევს.. გინდა უყვარდე ისე როგორც გიყვარს… გინდა არ გკლავდეს შიში ამ ყველაფრის დაკარგვის…
მე მინდა, მე უნდა…